خورده گره به چادر تو آیین حیا

نقل زمخشری است که روزی ابولهب

حزب خداییم و آماده پیکار بهر دفاع از حریم یار

بانوی هجده ساله و قد خمیده

بنُو اليهود... آلُ سُعود

به خون شهدا مدیونیم

مگر بمیرد شیعه علی بماند تنها

گندم از دسته دستاس تو برکت دارد

کشتند زهرا را ام ابیها را

روضه

دل زائر صحن بقیع می شود هر دم

فاطمیه فصل عزاست تو سینه ها ماتم سراست

درس عشق ولایت دهد بر عالمی مکتب فاطمیه

بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا

سامرا تا دمشق جبهه جهادمان شد

وای وای وای مادر

ای جان حیدرت به فدایت سخن بگو

از کسی در سفره ام نانی ندارم جز خودت

یه چادرم شکسته دل ساده و خاکی وصله دار

نتوان گفت که آن شعله چه با مادر کرد