کربلا شده بالم و پر پروازم

سر را نگه داشت

سخت است پیش چشم مردم با سر افتادن

ای مرد غریب مرد تنهایی

یه دل بی قرار و من این شب تار

بدم المظلوم حسین

دوباره غم عالمه رو دلم

هر کسی با یه امیدی اومده میون روضه ات

شور و زمزمه

جونمو بگیر منو کربلا ببر

علی می تواند علی می تواند

روز محشر که خلایق زده صف

طاقت من و تو رنگ و بوی دیگر داشت

چقدر نام تو زیباست اباعبدالله

هر جا باشم روضه ات رو میگیرم

دوباره امشب مست و مجنونم

مدد نما که به پابوسی شما برسم

مناجات

بیا کنارم بنشین که لحظه های آخره

میدونی که از تاریکی قبر خیلی میترسم