به زخم تنت روی ریگ بیابان

زآن تشنگان هنوز بعيّوق مى رسد

کیست زینب همیشه بی همتا

نگهبان حرم عباس

قاری قرآن من

گلی گم کرده ام می جویم او را

آید از قتلگه صدای حسین

تقصیر من است که زیر و رویت کردم

با من نگفته بودی از ناله های هر شب

کربلای معلی ای مقام تو والا

مدح امیر المومنین

تو که می توانی بمانی بمان

پاره قلب و دخت پیمبر مادر بابا

یا مقلب القلوب قلب منو صفا بده

دنیا نمیخوام وقتی حرم داریم

یاس دلم پژمرد قلب مرا آزرد

ذکر امام حسین

از خوشی های جهان درد و غمت ما را بس

جایی که پر از عطر گل یاسه

پشت در منو صدا میکرد