مجنونم و راه خانه می گیرم

میخانه دگر جای من بی سر و پا نیست

لب ما و قصه زلف تو چه توهمی چه حکایتی

عمریه هر جمعه آقا

هر بنده ای فدایی مولا نمی شود

من و هر جمعه، ندبه و یارم

اللهم کن لولیک حجت ابن الحسن

بازم زیر بارونم قدم قدم میخونم

هواییه حالمون

شبای ماه خدا ماه تویی

خنده امشب زیر چتر یاس مهمان می شود

شور عشق تو عسل شده

یا قاهر العدو و یا والی الولی

تو کرم آقا زبون زدی

دعای مجیر

روزه دار چشمای حسنم

اگرچه عاشق ناقابل شماست دلم

تو مدینه همه به هم میگن که نیمه ماه علی

تا که دستم پر از تماشا شد

چه خوب شد الطاف بالا بیشتر شد