آرشیو مطالب
تا مسیرم به در خانه ات افتاد حسین
روزی شعر من امشب دو برابر شده است
منم و کعبه کویت
دلم گرفته دوباره این شبا برا حرم گرفته
فدای اصل و نسبش
رو دست دریا تصویر ماه رو ببین
ماهی گرفته مشک را بین دهان برعکس
تو خونه سلطان صدای گریه اش چه دلنوازه
وقتی بساط عشق بازی چیده می شد
عشق گاهی در جدایی گاه در پیوند هاست
ستاره ی دل رضا در اومد
قلب شیعیان شد شیدا
قسمت این شد بزرگتر بشود
صدایی که از آسمونا
روشن تر از روز است خیلی با مرامند
شب تولد عشق شب سرور تو عالمینه
از بس که فرشته است گذر جای ندارد
می بوسم دست مادرمو
