ز بیداد ستم هم ساختم هم سوختم

از کودکی دریا بودی

امام دل شکسته ام

میخونه دلم باز دوباره

روضه

اسیرم اسیرم الهی بمیرم

روضه

به سیاه چال زندان

کرببلا نبر ز یادم

گرچه کویری دریا رو داری

بچه بودم که شدم نذر چشات امام رضا

بر سلسله اسیرم

دستی رسید بال و پرم را کشید و رفت

عمری گذشت و کاری بهر شما نکردم

در میان هلهله شور و نوا گم می شود

با نام رضا به سینه ها گل بزنید