برای با تو بودن تنها بهونمی تو

شبیه شمع چکیدن به تو نمی آید

شب اومده می دونم وقتش شده می دونم

بر این همه کبودی و خراش گریه کن علی

علی علی ولی الله علی علی اسدالله

روضه

نشستم که بگریم به پشت در مادر

بیش از این سوختن نمی خواهم

مادر بمان خدا نکند که ولی اگر

اگر زردم اگر خشکم درخت رو به پاییزم

بنی قتلوک

بهونه دل منه عشق تو

وا اماه

تو این دمای آخر با گریه هات علی جان

بی فاطمه که فیض دمادم نداشتیم

سالارمه دلدارمه

اگر زردم اگر خشکم درخت رو به پاییزم

خوشا آن غریبی که یارش تو باشی

روضه

در نظر بازی ما بی خبران حیرانند