زهرای من داری میری غریبونه

روضه

میون باغچه دلا بارون نم نم میزنه

سادات عالم فریاد از این غم

بود آخرین لحظه عمر من

بنبی عربی به رسول مدنی

پرچمت گر سرنگون شد

چی میشه حاجتمو من آخرش از تو بگیرم

لحظه ها لحظه های آخر بود

ای تمام علی تمام حسین

زنجیر عشق تو عمری رو گردنمه

مادر بمان خدا نکند که ولی اگر

اگر زردم اگر خشکم درخت رو به پاییزم

بنی قتلوک

بهونه دل منه عشق تو

تو این دمای آخر با گریه هات علی جان

بی فاطمه که فیض دمادم نداشتیم

سخنرانی

بهار بی تو نگردد بهار مهدی جان

سالارمه دلدارمه