وقتی که نقش روی تو لبخند می شود

نو گل من مظلوم است

تا زنده ام ز درگه تو پا نمی کشم

الا که صاحب عزای تمام غم هایی

مادر نرو تو پشت در

مادر نرو تو پشت در

بای ذنب قتلت

بین در و دیوار و مردم چه تفاهم بود

بارونه دلم مهمونه توی ایوون طلای تو

مردم پس از عروج پیمبر چه بد شدند

با همین قد خم، خنده هات چه باشکوهه

ای فلک در مدارت جان زهرا نثارت

صفای خانه ام دیگر به خانه بر نمیگردد

میدونم نوکری بلد نیستم

من تو رو دارم هیچی نمی خوام

من اسیر غربتم زهرا تو زنجیرم نکن

چه کنم درد و بلای تو به جانم چه کنم

خواهش کنم که باز بمانی نمی شود

یا فاطمه الزهرا یا انسیه الحورا

سلام ما به قبر پنهون تو مادر