مرد غریب کوچه ها منم

انکه ختم الانبیا را کوثر است

ای بانوی روز جزا

در چشم های تو خدا را دید مولا

تا می شود ز چشمه توحید

نوای غم دلم دوشی نمی زد

نوای غم دلم دوشی نمی زد

روضه

فاطمه ای آفتاب لم یزل

از سینه دگر آه شرر بار نکش

من از خاک پای تو سر بر ندارم

دارم به دل همیشه شور و نوای زهرا

چه غضه ها که نخوردیم برای همسایه

خسته و بی غمگسار می میرم

زیارت آمده این بار سروی که خرامان نیست

دستان گرمت را نگیر از من

رخت فروغ خداوند دادگر دارد

کی دیده که پرنده ای کنار لونه گم بشه

میزد مرا مغیره و یک تن به اون نگفت

دگر پروانه بال و پر ندارد