تا که از عشق حسین نغمه ی دل سر دادم

امیر دلها عزیز زهرا

شاید که کمی سوز به آهت بدهند

امشب دلم مست می و ساغره

هست مرا حسرت تمارها

وقتی که با علی باشم خیلی بعیده تنها باشم

می گشایم لب خود را به ثنای ولی الله

بچه بودم پا علم گفتم حسین

قلبم که پر درده بازم هواتو کرده

آقاییت همیشه بهم شده ثابت

رمضان روزه بگیرید به قصد قربت

یه جوری خوبی میکنی

طبیب درد درمانم حسین است

سینه زدن عبادته

کارت اینه دل منو میبری

یه کاری کن آقا باشم

آقاییت همیشه بهم شده ثابت

نفس راحت منه

سلام بر لب تشنه ی حسین

بازم دستم رو سرم گرفتم