به دوری تو عادت ندارم بابا حسین

ای بهارم نگارم

آقا تو دلم دریای غمه

ای روح و روان من مادر مادر

شاه عرش کبریا

شب تاریک کنار تو به سر می آید

موقع عرض سلام شد

روحم از تنم داره بیرون میره

بدهد قرص نان هر شب حیدر

هوای هر سحرت را دوباره آه گرفت

هی خنک میشی و هی میسوزی از نو

رفتی و مانده در دلم ناله بی صدای تو

یا من اسمه دوا و ذکره شفا

مشهدم کربلا اشهدم یا حسین

ذکر امام حسین

مسلمانان حسین مادر ندارد

من و جدا شدن از کوی تو خدا نکند

حجره سکوت خانه سکوت اذان سکوت

چشمای ما خیسه

کسی به داشتن آبرو نیاز نداشت