ناخورده لبم جام ولای تو زدم

شد قسمتم در محضر تو

کجاست اهل دلی که نگاه ما بکند

هنوز زنده ام و فرصت رهایی هست

مراسم احیا

میون دلم آشوبه و ترس از شب تنهاییه

اللهم رب شهر رمضان

یاد دارم پدر به من میگفت

مشک بر دوش به دریا آمد

آیینه تمام نمای خدا علی

تا که هیزم ها به دست عده ای شر گر گرفت

پلکای تو عزاداره بارون غصه میباره

دیدی زده بالای دری پرچم زهرا

حیدر که هست پس تو چرا کار میکنی

امیر دلها شه کربلا

دوباره قصه تاریخ می شود تکرار

هوایی میشه باز دلم از روضه ها

ای که از تو برپا تموم دنیا

روضه حضرت زهرا

ای دختر خیر البشر زهرا یا زهرا