ز تو شرمنده ام آب آورت رفت

ای امیر با صلابت ای ماه حسین

فاطمیه هر چی گل یاس تو دنیا پرپر میشه

خدایا سقا غریب و تنها

پشت سر دعای زینب و رباب

بر لب آبم و از داغ لبت می میرم

روضه

رو سرت جای عموده فاطمه پیش تو بوده

همیشه من نوکرت می مونم

غمت راه نفس در سینه بسته

من علمدارم علمدار

ای مدینه یاد داری پیش از این

من ام بنین بی بنینم

اگه راه خونتو بلد نبودم

گفتم ام البنین دلم پا شد

تو هجوم ماتم در تلاطم غم

سخنرانی

چقدر مدینه زیبا شده

روضه

سینه ام رو سپر میکنم میگم آقام علیه