حیدر حیدر حیدر

بی تو که باشم حوصله ام سر میره

ناله ی بابا قطع شد دل ما بی طاقت شد

دل جان گرفته با دم این دم همیشه

فقط چند سال بزار بیام حرم

از امروز حسن گوشه بستر افتاد

من کبوتر جلد روضه هام

لبیک یا حسین

علی امام من است و منم غلام علی

توحید بی ولای تو معنا نمی شود

علی امام من است و منم غلام علی

بین محراب ازل گرم سجودی بانو

اگه زندگیت غمه اگه خنده هات کمه

فصل تبسم لبهام

تا نفس دارم از تو میخونم

تو به شکل گل یاسی

آخرین شب عمر خواهره

تا که از عشق حسین نغمه ی دل سر دادم

چشم که وا کردم و دنیا دیدم دل بابام و سوخت

ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدم است